Codzienność doświadczania życia zostaje zamknięta w intrygujące formy, to „Co w duszy gra” staje się zapisem jednostkowych przeżyć artystki Oleny Suriny, zapisem obcowania z naturą, kontaktem z czymś nieopisanym. Forma jest tu nośnikiem zdarzeń, jest zatrzymaniem w czasie ulotności. To studium rzeczy zwyczajnych, które nabierają znaczenia przez uchwycenie i utrwalenie. Próba wyrażenia żywiołów, wrażeń oraz uczuć – zamknięcia ekspresji w ramy materii. Wielkość skali natury zostaje tutaj zminimalizowana, udomowiona, staje się czymś znanym, bezpiecznym. Obrano tutaj za moment kluczowy obcowanie człowieka z siłą natury, wnętrza z zewnętrzem. Wykorzystując różne media sztuki, artystka przybliża nas do tego, aby doświadczać, aby czytać i widzieć rzeczy błahe oraz utrwalać je na płótnie i w glinie. Fantazyjność zapisu przywraca w nas ukryte dziecko oraz zapomnianą wrażliwość.